De beste grap volgens Eva Daeleman

De beste grap volgens Eva Daeleman

Meelachen met Eva Daeleman: zij vertelt de mop waar zij het hardst om moet lachen, en we laten u mee bulderlachen.

Waarom is een kut niet van papier? Anders was het een pagina.

De eindejaarsvragen van Eva Daeleman

Wat vindt u de belangrijkste gebeurtenis, evolutie of trend van het voorbije jaar?

Eva Daeleman De ramp op de Filipijnen. Ondenkbaar en verschrikkelijk dat alles om ons heen weg zou zijn.

Wat vindt u het beste en wat het slechtste radio- en /of tv-programma van 2013?

Eva Daeleman Radio: ZwartePeter op MNM en Zaki over liefdesliedjes afgelopen zomer op Radio 1. Tv: ‘Eigen Kweek’ (Eén), Smos in ‘Safety First’ (VTM) en Geerard Van de Walle in ‘Lust for Life’ (Eén) over grillz. Serie: ‘Modern Family’ (2BE).

Wat vindt u het beste boek/toneelstuk/concert en wat de beste film/cd van 2013?

Eva Daeleman Boek: ‘Vele hemels boven de zevende’ (Griet Op de Beeck). Film: ‘The Broken Circle Breakdown’.

Wie wenst u wat toe voor 2014 (ten goede of ten kwade)?

Eva Daeleman De slappe lach, een deugddoende niesbui en vooral een goede gezondheid en geluk om je heen.

Eurosong 2014 met Eva Daeleman
Stilte voor de storm

Eén maakt dit jaar weer een heus evenement van de preselecties voor het Eurovisiesongfestival. Daar waar tijdens de vorige edities in alle stilte een kandidaat aangeduid werd, die vervolgens in een redelijk tamme show het deelnemende lied mocht voorstellen, krijgen we nu weer een wedstrijd voorgeschoteld die pas op 16 maart 2014 een hopelijk spannende ontknoping kent. Voor de echte fans van het genre is dat reden genoeg om chips op tafel te zetten, de Belgische vlag nog eens vanonder het stof te halen en enkele zakdoekjes binnen handbereik te houden. Zoveel spanning en emotie op een zondagavond, dat is weeral een paar jaar geleden. Wij bekeken de eerste aflevering een beetje zoals een jury van dergelijke liedjesjachten moet zijn: streng, maar rechtvaardig.

Het was voor ons alvast een leuke vaststelling dat de punten niet als snoepjes uitgedeeld werden. Piet Goddear, Jef Martens en Bart Peeters namen hun taak als jury bloedernstig. Ze luisterden aandacht naar alle zangstukjes en al wat naar een gimmick rook en eender wie nog maar de indruk gaf om met een stel pluimen in zijn of haar gat het podium te willen bestijgen tijdens de liveshows, werd preventief naar de slachtbank geleid. Hiervoor hadden de makers een waterdichte constructie op poten gezet. Van de vijftien kandidaten waren enkel de vier acts met de hoogste score zeker van een plaats in de halve finale.  De vier volgende acts krijgen binnen twee weken een herkansing en de overige deelnemers worden vriendelijk verzocht om op te krassen. Het was duidelijk een onderdeel waar Peter Van De Veire naar uitkeek. Met een brede glimlach wees hij hen de deur, opdat ze meteen de studio konden verlaten. Het schouwspel kwam ruw over, maar zorgde voor de grootste showmomenten van de avond.

Veel glitter of glamour valt met deze aanpak immers niet te rapen. Op papier was het blinddoeken van de artiesten en ze zo naar het Sportpaleis rijden, waarschijnlijk een vondst, maar op het scherm kwam het redelijk knullig over. Ook de voorgesprekjes die sexy Eva Daeleman met de kandidaten hield, waren niet van die aard dat ze belangrijk waren voor het programma.

De aanpak waarbij eerst artiesten geselecteerd worden en pas daarna naar een geschikt nummer gezocht wordt, zal vast in de toekomst zijn vruchten afwerpen.  Het is fijn om artiesten een liedje uit de rijke songfestivalgeschiedenis te horen zingen. Van de deelnemers die we al kennen, zijn de vocale kwaliteiten immers goed in te schatten. Het was dan ook geen grote verrassing wanneer bijvoorbeeld Udo veel lof te beurt viel. Wat ons dan wel weer positief verbaasde was het niveau van de meeste deelnemers. Zelfs de grijze muizen met een kansloze artiestennaam als ‘Violet sky’ zongen niet echt vals. Eén gaat duidelijk op zoek naar kwaliteit en maakt daar nu eens écht een zaak van staatsbelang van. Dat kunnen we uiteraard alleen maar toejuichen.